Eind vorig jaar was ik een dagje in mijn eentje naar Sanadome. Sinds anderhalf jaar doe ik dat soms, alleen. En alleen roept vaak allerlei verschillende dingen op. Alleen op stap gaan heb ik jarenlang niet gedaan.
Alleen is niet eenzaam
Vroeger kon ik me absoluut niet voorstellen dat mensen het fijn vonden om alleen te zijn. Ik wilde altijd bij mensen zijn en vond alles en iedereen gezellig. Nog steeds vind ik het fijn om met andere mensen te zijn. Maar toen ik na mijn vorige relatie ineens alleen ging wonen, ontdekte ik dat ik alleen zijn heel erg kon waarderen.
Ik had een prima ritme en heb me vrijwel nooit eenzaam gevoeld. Alleen en eenzaam zijn twee verschillende dingen als je het mij vraagt. Toch heeft ‘alleen’ vaak wel een associatie met eenzaam. Zo zijn er veel mensen die niet alleen naar de bioscoop of een restaurant willen. En dit zijn denk ik ook wel activiteiten die vaak worden geassocieerd met gezelligheid en samen zijn. Maar het is wel zonde als je iets niet doet wat je heel graag wilt, omdat je niet alleen wilt gaan.
Je eigen idee over alleen op stap
We hebben allemaal bepaalde gedachten en ideeën bij het alleen op stap gaan. De één doet het regelmatig en vindt het heerlijk, een ander uit noodzaak en weer een ander gaat ECHT niet alleen op stap. Zolang je daar oké mee bent is er niets aan de hand. Maar wat nu als je iets heel graag wilt en er niemand mee wil of kan? Laat je je dan tegenhouden door je ideeën over alleen op stap gaan of ga je het toch aan?
De eerste keer dat ik alleen naar Sanadome ging, vond ik heel gek. Ik keek wat om me heen of mensen me raar aankeken, klampte me vast aan m’n boek tijdens een kopje thee in het restaurant en vertelde mezelf dat ik heus niet alleen was. Bijzonder eigenlijk hoe druk ik ermee bezig was. We kunnen onszelf zo gek maken met onze eigen ideeën.
De tweede keer ging het al makkelijker. De eerste keer was prima bevallen, een hele fijne dag en ik heb het af en toe ook nodig om een dagje met niemand rekening te hoeven houden. En nu ga ik regelmatig alleen naar Sanadome.
Afgelopen zomer ben ik voor het eerst een weekend alleen weggeweest, naar Texel. Ook dat bracht wel weer wat onwennige momenten met zich mee. Het idee dat ik alleen uit eten zou gaan, sprak me niet zo heel erg aan. Maar het moment zelf bleek reuze mee te vallen. Voor mij was het een bevestiging dat de ideeën in mijn hoofd lang niet altijd kloppen en dat de werkelijkheid vaak een stuk minder eng of negatief is.
Ga de confrontatie aan
Is er iets wat je écht heel graag zou willen, maar steeds niet doet door de ideeën die je er over hebt? Daag jezelf dan eens uit om te ervaren wat er gebeurt als je het toch gaat doen. Een kleine stap zetten in de richting van wat je graag zou willen doen, helpt je al om te ervaren of je gedachten kloppen of niet. En geloof me, die gedachten blijken veel minder vaak waar te zijn dan je denkt…