Het valt me vaak op dat we voor onszelf vaak veel harder en kritischer zijn dan voor anderen. Ik merk het bij mezelf, dat ik mezelf regelmatig harder veroordeel dan ik bij een ander zou doen. En ik merk het ook in gesprekken met anderen, zowel privé als zakelijk. Voor onszelf zijn we vaak hard. Daarom roep ik je op tot het volgende: Behandel jezelf zoals je een ander behandelt.
(Zelf)veroordeling en kritiek
Misschien herken jij het ook wel bij jezelf, dat je vaak kritisch bent en je eigen acties of gedrag veroordeelt. En als je beste vriend(in) kritisch over zichzelf is, ben je heel mild voor hem of haar. Best gek eigenlijk. Ik las daar over in het boek ‘ongekende gevoelens‘* van Jonice Webb het volgende:
“Behandel jezelf zoals je anderen zou behandelen. Met andere woorden: laat je kritische stem niets tegen jezelf zeggen dat je ook niet zou zeggen tegen iemand om wie je geeft. Straf jezelf niet als je een ander om wie je geeft óók niet zou straffen. Als je een vriend of vriendin niet zou straffen voor iets wat die heeft gedaan, straf jezelf dan niet voor hetzelfde.”
Lief zijn voor jezelf is veel fijner
Veel van ons hebben niet geleerd hoe we lief kunnen zijn voor onszelf. Misschien heb je een voorbeeld gehad van een ouder die niet lief was voor zichzelf, of waren je ouders juist extreem kritisch naar jou. Het kan ook zijn dat je ouders juist helemaal niet kritisch op je waren en dat je daardoor zelf die ‘kritische stem’ hebt ontwikkeld.
Al met al blijkt in de praktijk ‘lief zijn voor jezelf’ nog niet mee te vallen. Tenminste, dat vind ik. En dat zie ik ook vaak in de praktijk bij de mensen met wie ik praat. Hoewel het veel fijner zou zijn als we leren lief zijn voor onszelf. Want je bent vast liever op stap met iemand die aardig voor je is dan met een chagrijn die de hele dag loopt te mekkeren dat je niks goed doet, toch?
Behandel jezelf zoals je een ander zou behandelen
Als richtlijn om te helpen aardiger voor jezelf te zijn, zou je dus kunnen kijken hoe je een ander zou behandelen in dezelfde situatie. Daarbij gaat het niet om een willekeurige ander, maar om iemand om wie je geeft. Denk daarbij aan een partner, kind of goede vriend(in) of collega. Soms lijkt het wel alsof we aardiger zijn als mensen verder van ons af staan, terwijl ook de mensen dichterbij er soms flink van langs kunnen krijgen.
Als je in een situatie komt waarin je merkt dat je jezelf veroordeelt of bekritiseert, zet jezelf dan even stil zodra je daar bewust van wordt. Merk op welke gedachten je hebt of welk gedrag je inzet. Ik herken soms bijvoorbeeld dat ik slechter voor mezelf ga zorgen (ongezonder eten), blijf piekeren, of juist prikkels ga zoeken die niet goed voor me zijn. Misschien heb jij andere signalen, waarschijnlijk weet je die van jezelf wel als je eerlijk bent.
En als je dit dan opmerkt, vraag jezelf dan af: “zou ik iemand om wie ik geef ook op deze manier behandelen?”
Zou je dezelfde dingen zeggen tegen die persoon als die je nu tegen jezelf zegt? Zou je iemand zo de grond in trappen?
Vergroot je zelfcompassie
Volgens Jonice Webb in ‘Ongekende gevoelens’ is compassie samen met empathie de hoogste vormen van menselijke emotie. Het is helend, kalmerend en verenigend. Door jezelf te behandelen zoals je anderen zou behandelen, vergroot je je zelfcompassie. Je wordt liever en vriendelijker voor jezelf, en dat straal je uit op anderen.
Door jezelf te behandelen zoals je een ander zou behandelen vergroot je daarnaast de kans dat je op een constructieve manier met een situatie om gaat. Ik herken bij mezelf (en jij misschien ook wel) dat ik bij een ander vaak objectiever naar de situatie kan kijken en van daaruit mee kan denken over hoe het anders of beter kan. Als je in staat bent dat ook voor jezelf te doen, kun je een ferme maar liefdevolle stem ontwikkelen. Die zorgt ervoor dat je verantwoordelijkheid neemt zonder oordelen of beschuldigen, kijkt welk aandeel je zelf hebt en wat je anders kunt doen. Daardoor vergroot je zelfvertrouwen en zelfliefde nog meer.
*Als je het boek koopt via deze link, ontvang ik daar een kleine vergoeding voor.