De huidige omstandigheden zorgen ervoor dat ik een heleboel dingen niet weet. Zo weet ik bijvoorbeeld niet wat er met mijn bedrijf gaat gebeuren en of we allemaal gezond blijven. En dat zorgt voor spanning, onzekerheid en onwetendheid..
De fase van niet-weten
We verkeren nu allemaal in meer of mindere mate in een fase van niet-weten. Onzekerheid, angst, spanning zijn dagelijkse kost. Voor de één meer dan voor de ander. Op het ene moment meer dan op een ander. Maar niemand weet waar dit naartoe gaat.
Dokter Juriaan (Galavazi) schrijft in zijn boek mooi over deze fase van niet-weten. Dat deze fase heel waardevol is, als we leren onszelf te begeleiden in het niet-weten. Maar dat is best moeilijk. Want ik wil het niet niet-weten. Ik heb behoefte aan zekerheid, duidelijkheid. Maar ik weet het niet.
Verzet of overgave?
Mijn eerste neiging in deze fase van niet-weten was verzet. Mijn hoofd draait overuren op zoek naar oplossingen. Ik kijk en vergelijk wat anderen doen. Ik zag allerlei ondernemers ineens dingen gratis aanbieden, van producten tot diensten. “Moet ik dat dan ook?!” ging het door me heen. Maar nee, dat klopt niet voor mij.
Ook was er een neiging tot passiviteit. “Oké, als ik het dan niet kan oplossen, dan doe ik maar helemaal niks”. Ik richtte mijn aandacht op thuis en deed verder bijzonder weinig. Ook dit is niet de meest constructieve oplossing, zeker niet voor de langere termijn 😉 Daarnaast levert het ook bijzonder weinig voldoening op, want het voelt daarmee alsof ik m’n dagen verdoe.
Nu merk ik dat ik juist meer neig naar overgave en acceptatie. “Oké, de situatie is zoals ‘ie is. Normaal is niet meer normaal. Het voelt heel onwennig, het voelt gek. Wat kan ik doen (of laten) wat goed is voor mij?” Dit is niet makkelijk. Hiermee is het nog steeds onzeker en spannend. Maar er ontstaat ook vertrouwen. Vertrouwen dat er een oplossing komt. Vertrouwen dat ik dit kan.
Van niet-weten naar creativiteit
Het loslaten van het verzet en accepteren dat ‘normaal’ niet meer normaal is, zorgt voor een zekere ruimte. Er is nog steeds een deel in mij (m’n hoofd sowieso) dat graag een oplossing wil. En nu is er ook een deel dat vertrouwen heeft in een nieuwe normaal. Ik weet nog niet hoe dat er uit gaat zien, maar dat kan ik ontdekken. En dat kan ik zelf mee gaan vormgeven.
De hierboven genoemde dokter Juriaan schrijft dat ons hoofd enkel oplossingen aandraagt op basis van wat we al kennen. Het is gebaseerd op het verleden en daarmee oud. De hele situatie waarin we nu zitten laat zien dat oude patronen niet meer werken, en nieuwe oplossingen nodig zijn. En nieuwe oplossingen kunnen alleen ontstaan via het niet-weten. Want dat zorgt ervoor dat we creatief kunnen zijn en onbekende dingen uitproberen.
Dus ik probeer de komende tijd zo nieuwsgierig mogelijk te kijken naar deze fase van niet-weten.. Sterkte en blijf gezond!
