Waarom worstelen zoveel Nederlanders met hun mentale gezondheid? En waarom is dit nog steeds een taboe? Hanna & Juda Verboom hebben een psychische variatie. In Samen uit de Schaduw gaan zij samen met experts en ervaringsdeskundigen op onderzoek. Ze komen tot één conclusie: “mensen hebben mensen nodig.” Dit is de introductie van de documentaire van Hanna Verboom die ze samen met haar broer maakte over mentale gezondheid. Een tip om te kijken!
Samen uit de schaduw
Ik kwam de documentaire ‘Samen uit de schaduw‘ tegen via sociale media. Eerlijk gezegd wist ik helemaal niet dat Hanna Verboom zelf ook bekend is met mentale uitdagingen, maar zij is daar sinds een aantal jaar heel open over. Door de vele reacties die ze kreeg op haar eerdere documentaire, heeft ze besloten dit vervolg te maken. De documentaire is gratis te kijken via Cinetree. De documentaire duurt ongeveer drie kwartier.
In deze documentaire gaat Hanna Verboom samen met haar jongere broer in gesprek met experts en ervaringsdeskundigen, zoals psychiater Dirk de Wachter, hoogleraar psychiatrie Jim van Os en ervaringsdeskundige zanger Typhoon. Ze praten open met elkaar over mentale gezondheid, burn-out, angststoornis, depressie en gaan op zoek naar de reden dat zoveel mensen hier last van hebben.
Ze willen het taboe op mentale klachten doorbreken en dat juich ik enorm toe.
Op zoek naar menselijkheid
Tijdens de documentaire bezoeken ze ook een soort praatgroep, waar mensen met elkaar eerlijk en open hun struggles delen. En je ziet hoe fijn het is voor iedereen om daar te merken dat ze niet de enige zijn die worstelen, dat ze begrepen worden door mensen die het leven soms ook moeilijk vinden.
Dirk de Wachter is er heel stellig over dat mensen vooral mensen nodig hebben. Door het taboe dat er rust op psychische klachten durven veel mensen er niet over te praten met anderen, maar alleen bij professionals. Terwijl het juist al zo veel ruimte geeft als ze eerlijk kunnen zijn tegen de mensen om zich heen.
Psychische variatie
Wat ik onwijs mooi vind is dat er in de documentaire steeds gesproken wordt over psychische variatie. Niet over stoornissen of problemen, maar over variatie. Dat suggereert voor mij ook heel erg dat we simpelweg allemaal anders zijn. Niet dat iemand met (meer) psychische klachten een stoornis heeft of ‘kapot’ is. Ik denk dat het praten is diagnoses en stoornissen ervoor zorgt dat mensen zich daardoor nog kwetsbaarder of gevoeliger voelen. En daarnaast is de ene depressie de andere niet.
Een mooie vergelijking die in de documentaire naar voren komt is die van paardenbloemen en orchideeën. Paardenbloemen groeien eigenlijk overal, en hebben niet zo’n specifieke omgeving nodig om tot bloei te komen. Maar ze zijn ook niet extreem bijzonder. Orchideeën daarentegen groeien niet in alle omstandigheden. Maar áls ze tot bloei komen, zijn ze ook heel bijzonder.
Als we op die manier naar mensen zouden kunnen kijken, zouden we dan niet veel milder voor elkaar zijn?
Zelfzorg in goede en slechte tijden
Wat ik een mooie tip vond van Jesse Laport, die ook als ervaringsdeskundige in ‘samen uit de schaduw’ te zien is, is het zorgen voor een structuur. Hij laat zien dat hij een lijstje in huis heeft hangen met een aantal dingen die hij in elk geval elke dag probeert te doen, die hem helpen bij het omgaan met de angststoornis. En daarbij nog een aantal dingen die hem aanvullend helpen om zich goed te voelen.
Voor iedereen zijn dit natuurlijk andere dingen, dit lijstje is heel persoonlijk. Het is fijn om van jezelf te weten waar je behoefte aan hebt of baat bij hebt als het even wat minder goed gaat. Om te zorgen dat je een beetje ritme en zelfzorg in je dag blijft stoppen, ook als je hoofd daar niet naar staat.
Heb jij de documentaire gezien? Ik ben heel benieuwd wat jij er van vond!