In maart was ik bij de film ‘Toen ik je zag’, gebaseerd op het verhaal van Antonie Kamerling en het boek dat Isa Hoes hierover heeft geschreven. Een aangrijpende film, waarin ook heel duidelijk blijkt: wat je ziet, is niet (alles) wat er is!
Je ziet alleen de buitenkant
Als ik naar de wereld om me heen kijk, heb ik regelmatig de gedachte dat het lijkt alsof iedereen het beter voor elkaar heeft dan ik. Andere ondernemers zijn succesvoller, andere ouders doen het beter, etc. Vooral sociale media zijn daarin voor mij een trigger. Dat is ook één van de redenen waarom ik bijvoorbeeld niet aan Instagram wil beginnen. Het versterkt mijn gevoel dat het bij andere mensen beter gaat dan bij mij.
En ik weet dat er ook mensen zijn die van mij hetzelfde denken. Als ik op Linkedin regelmatig berichten plaats, denken mensen dat het supergoed met me gaat en dat mijn praktijk supergoed loopt. Het is een conclusie op basis van de buitenkant. En zelfs op maar een heel klein stukje van de buitenkant.
Wat je ziet is lang niet alles!
Wat je van een ander ziet (en wat een ander van jou ziet!) is een heel klein stukje van hoe iemand werkelijk is. En in veel gevallen is het een zorgvuldig gekozen stukje wat iemand wil laten zien, of wat jij zelf aan de ander laat zien.
Daarin spelen allerlei culturele en maatschappelijke factoren een rol, net als de opvoeding die je hebt gekregen. Er zijn veel mensen opgegroeid met het motto dat je ‘niet de vuile was buiten moet hangen’. Oftewel: laat vooral niet zien wat er niet goed gaat aan anderen.
Huilen heeft – meer nog voor mannen dan voor vrouwen – een negatief imago. Dat doe je écht niet waar anderen bij zijn, want dan ben je zwak of stom. Dat is niet daadwerkelijk zo, maar dat is wel wat veel mensen hebben geleerd.
Je weet nooit helemaal wat er speelt
Wat in de film en het boek * ‘Toen ik je zag’ pijnlijk duidelijk wordt, is dat je vaak geen idee hebt wat er bij iemand in zijn of haar binnenwereld speelt. Antonie Kamerling (in de film heet het karakter anders) lijkt voor de buitenwereld een succesvolle acteur en een leuke vader en partner. En dat is hij ook, maar niet volgens zichzelf.
In zijn gedachtewereld is het helemaal niet zo’n succes. Hij twijfelt enorm aan zichzelf en is super onzeker over zijn prestaties. Dat drijft hem tot waanzin.
Het is een bewustwording dat je er regelmatig bij stil kan staan dat je niet precies weet wat er in iemand omgaat. En hoe succesvol iemand er aan de buitenkant ook uit mag zien, je weet niet wat er van binnen speelt. Misschien is de succesvolle ondernemer die jij zo bewondert van binnen wel heel ongelukkig omdat ‘ie werk doet dat helemaal niet (meer) bij hem/haar past, of omdat ‘ie problemen heeft met zijn/haar gezondheid.
En de vader of moeder van wie jij denkt dat die altijd zo kalm en rustig blijft, bijt misschien wel de hele dag op zijn/haar tong om niet te ontploffen.
Vergelijk jezelf niet met iemands buitenkant
Misschien herken jij ook de neiging om op basis van een klein stukje van iemands buitenkant te concluderen dat het bij de ander veel beter gaat dan bij jou. Dat het gras groener is aan de overkant.
Realiseer je dan dat jij van jezelf je complete binnenwereld mee krijgt, inclusief alle onzekerheden, twijfels en negatieve overtuigingen die je hebt opgebouwd. En dat je van de ander een klein stukje buitenwereld (presentatie) ziet. Dat is niet echt een realistische vergelijking, toch?
Grote kans dat wanneer je de binnenwereld van de ander zou zien, je zelf niet meer zo slecht uit de vergelijking komt! Ik denk dat dit besef en hier af en toe bij stilstaat, er voor zorgt dat we zowel voor onszelf als voor de mensen om ons heen milder worden. En dat lijkt me een mooie ontwikkeling!
* Als je het boek via deze link koopt, krijg ik daar een kleine vergoeding voor.