Over de drempel

De eerste blog op een nieuwe site. Nog een volledig blanco pagina. En het is aan mij om over de drempel te stappen.

Het idee voor deze blog ontstond al een tijd geleden, zomer 2019 zo’n beetje. Na het volgen van de opleiding Acceptance and Commitment Therapy (ACT vanaf nu) bleef het aan me trekken. Ik wilde graag ervaringen delen, en een manier om er zelf actief mee bezig te blijven. Maar wie wacht daar op? Dat kan ik toch ook in een persoonlijk dagboek doen? Zo’n zeurend stemmetje weerhield me er steeds van.

Maar een ander stemmetje bleef ook knagen.. We zien zo vaak alleen de succesverhalen van mensen en veel minder de weg ernaartoe. De weg van worstelen, zoeken, onderuit gaan, weer opkrabbelen, twijfels, en ontdekken hoe je een waardevol leven vormgeeft. Zou ik mijn verhaal en mijn weg delen met de wereld?

Elke reis begint met de eerste stap

Oké, dit zou ik gaan doen. En zoals elke reis met de eerste stap begint, kwam er een domeinnaam registratie. Die ik vervolgens weer opzegde. “Eerst nog dit.. Nu even geen nieuw project..” en zo gingen er weken voorbij.

Een paar weken later toch opnieuw de domeinnaam vastgelegd. Ik wilde hier toch iets mee, het bleef steeds terugkomen. Ik vind het leuk om te schrijven, te delen, te inspireren. En wie weet… blijkt het zo te zijn dat mensen er wel op zitten te wachten. Maar zelfs al dat niet zo is, wat dan nog?!

De domeinnaam bleef een tijdje onaangeraakt. Er kwam een factuurtje van binnen. “Oh ja, daar ging ik nog iets mee doen”. Oké, nu doorpakken. Een website maken. Simpel, gewoon een basic website waar ik kan bloggen.

Om het een beetje vorm te geven, maakte ik een simpel logootje. En nu is het dan toch echt tijd voor die eerste blog.

Alle begin is lastig

Ik heb al een paar keer mezelf voorgenomen om ‘vandaag’ een bericht te plaatsen. Om er ’s avonds achter te komen dat ik het niet heb gedaan. Dus vandaag is het echt tijd. De treinreis naar mijn afspraak in Utrecht gebruik ik om te schrijven. Ontdekken wat ik wil delen, wat ik wil schrijven. Zonder er al te veel bij stil te staan wat iemand daarvan vindt.

Dat is denk ik ook waar waardevol leven over gaat: de dingen doen die JIJ graag wilt doen, zonder al te veel boodschap te hebben aan wat anderen daarvan vinden. Ontdekken wat bij jou past en hoe jij aan het eind van je leven tevreden terug kunt kijken. Voor iedereen is dat anders. De kunst is denk ik om dat er te laten zijn. Wat een ander doet is niet beter dan wat jij doet, of andersom. Iedereen heeft iets anders nodig om voldoening uit het leven te halen.

Mijn doel voor deze blogs is om je mee te nemen in de wereld van ACT, een stroming in de (positieve) psychologie, die je helpt om het leven te leiden dat voor jou waardevol is. Met informatie, misschien wat theorie, oefeningen en mijn eigen ervaringen. Om je te laten zien dat het gras bij de ander misschien niet zo groen is als het lijkt. We zien bij de ander vaak alleen de buitenkant en geven onze interpretatie aan het succes van de ander. Maar van binnen denk ik dat we allemaal weleens te maken hebben met onzekerheid, twijfel, schuldgevoel of angst. Doordat we dat niet zo makkelijk delen, lijkt het (voor mij) soms alsof ik de enige ben die daarmee te maken heeft. Ik nodig je van harte uit om jouw ervaringen te delen als je daar behoefte aan hebt. 

Voor nu ben ik over de drempel 🙂