
Ik las een tijdje geleden het boek ‘van klacht naar kans‘ van Juriaan Galavazi. Ik vond het een mega interessant boek en volgde afgelopen zaterdag de training ‘Breek je brein‘ bij hem.
Is je lijf slimmer dan je hoofd?
Juriaan is (holistisch) huisarts en coach. Klachten bekijkt hij vanuit meerdere invalshoeken. Zijn uitgangspunt daarbij is dat je lijf misschien wel slimmer is dan je hoofd, en dat je lijf fungeert als richtingaanwijzer. Zit je op een pad dat niet goed voor je is, dan geeft je lijf signalen. Luister je daar niet naar? Dan worden de signalen heftiger. Je lichaam zegt op die manier ‘nee’ als je hoofd dit niet kan.
Door als arts bijvoorbeeld pillen voor te schrijven, is iemand in staat zijn pad verder te vervolgen. Maar Juriaan vraagt zich af of het soms niet juist dát pad is dat klachten geeft. Dus hij leert mensen verder te kijken naar wat hun lijf te vertellen heeft.
Breek je brein
Tijdens de training ‘breek je brein’ gingen we aan de slag met de oefeningen uit het boek, met ontdekken wat ons lichaam te vertellen heeft. We keken welke richting we op wilden gaan, welke waarden voor ons belangrijk zijn. Waarden spelen ook een belangrijke rol binnen ACT. We stonden stil bij de vormen waarin deze waarden tot uiting kunnen komen in ons leven. Hoe meer ‘symbolen’ (uitingsvormen) we voor een waarde hebben, des te groter de kans dat we deze waarde ook echt in ons leven ervaren. We worden dan ook minder afhankelijk van één bepaald symbool. Het zette mij behoorlijk aan het denken over de symbolen die ik belangrijk vind.
De oefeningen zijn confronterend en soms emotioneel. De eerste opdracht van de dag was om die dag alleen voor jezelf te zorgen. Ook al was je buurman of -vrouw verdrietig, dat mag je laten gaan. Bij jezelf blijven en voelen wat voor jou goed is. Ik vond dat al best lastig, wat ik sta er niet zo vaak bij stil wat goed is voor mij. Doordat we de eerste pauze in stilte doorbrachten, kon ik de eerste oefeningen even op me in laten werken. Heel fijn!
Gemak en ongemak kunnen naast elkaar (be)staan
Bij sommige deelnemers kwam heel duidelijk tijdens de oefeningen naar voren dat ongemak en gemak naast elkaar kunnen bestaan. Contact maken met een negatieve emotie leidt vaak tot enige ontspanning, ruimte of rust. En vlak daarna kan er ineens weer een negatieve emotie zijn.
Het was bijzonder om te ervaren hoe deze emoties elkaar afwisselen en hoe vaak blijkt dat we sterker zijn dan we denken. Dat we die emoties wel degelijk aankunnen, ook als doet ons hoofd ons geloven van niet. Het hoofd kiest altijd voor veiligheid, ook al betekent dit dat we op langere termijn in de problemen komen. Deze bewustwording helpt me om wat vaker toch de keuze te maken die vooral op langere termijn goed uitpakt.
Van klacht naar kans: durf jij jouw ‘klacht’ te zien als een indicator dat je iets mag veranderen in je leven? Of wil je vooral zo snel mogelijk van de klacht af?