In de laatste week van de schoolvakantie stond er nog een uitje op mijn programma: een paar dagen alleen in een tiny house. Ik ben niet ver weg geweest, maar wel even helemaal alleen er uit. Een fijne afsluiter van de zomervakantie.
Af en toe alleen weg
Het is een jaar of drie geleden dat ik voor het eerst alleen weg ging. Het grappige is dat ik in de tijd dat ik alleen woonde helemaal niet zo’n behoefte had om alleen op vakantie te gaan. Maar een paar jaar geleden merkte ik dat ik echt even tijd voor mezelf nodig had. Toen heb ik vrij last-minute besloten om een paar dagen naar Texel te gaan.
Sinds die eerste keer ben ik vaker een nachtje alleen weg geweest, meestal in combinatie met een (zakelijke) afspraak die verder van huis was. Ik boekte dan bijvoorbeeld een hotel in de buurt van een afspraak om er op tijd te kunnen zijn of juist na een training even tot mezelf te kunnen komen.
Alleen in een tiny house
Het leek me al langere tijd leuk om eens naar een tiny house te gaan, dus dat wilde ik deze keer graag doen. Geen hotel met andere mensen om me heen, maar een knus ‘eigen’ plekje. Tijdens het zoeken naar leuke plekjes kwam ik ook tiny houses tegen die in de middle of nowhere stonden, maar dat vond ik een brug te ver. Uiteindelijk vond ik er één op een vakantiepark in Otterlo. Helemaal niet ver weg van waar ik woon, maar ver genoeg om even weg te zijn.
Op dit park hebben ze meerdere tiny houses en ik boekte er één voor twee personen. De tiny houses staan op dit park in een soort rondje, waarbij je wel wat privacy hebt en toch niet helemaal alleen zit. Ik vond dat juist wel prettig. Daarbij vond ik het fijn dat er verschillende faciliteiten waren (zwembad, winkeltje, restaurant) waar ik gebruik van kon maken.
Een paar dagen me-time
Deze paar dagen alleen in een tiny house waren heel goed voor een flinke dosis me-time. Het fijne van alleen weg gaan is dat je met niemand anders dan jezelf rekening hoeft te houden. En soms is dat heel fijn, vind ik. Eten wat en wanneer ik wil, ergens naartoe gaan als ik daar zin in heb, wandelen of juist lummelen als ik dat wil. Zonder af te hoeven stemmen op een ander.
Maar het is ook ervaren hoe je zelf dingen oplost, als je je verveelt of het spannend vindt dat het onweert in zo’n klein houten huisje.
Confronterend
Het kan soms ook best even confronterend zijn, want er is minder afleiding dan wanneer er anderen om je heen zijn. Ik merkte bijvoorbeeld hoe sterk ik steeds maar ergens mee bezig wil zijn, dat ik het onwijs moeilijk vind om even niets te doen en niets te hoeven. Met momenten voelde ik me erg rusteloos en vond ik het best lastig me te ontspannen. Maar dat is prima.
Ga jij wel eens alleen weg?