Lucienne

Hoi, leuk dat je hier bent! Mijn naam is Lucienne en ik schrijf hier over mijn eigen ervaringen en het oefenen met ACT (Acceptance and Commitment Therapy). Het is voor mij een uitlaatklep en voor jou hopelijk een inspiratie. Heb je behoefte om te reageren? Doe dat dan vooral, leuk om van je te horen!

De illusie van controle, pijnlijk duidelijk geworden

Hoewel ik tot de groep mensen behoorde die dacht dat het allemaal nog wel mee zou vallen, is de ernst van Corona inmiddels behoorlijk doorgedrongen. Wat een enorme impact heeft dit virus op de wereld, op ons leven. En wat maakt het duidelijk dat we hier echt geen controle over hebben, ondanks dat we hier wel naar zoeken. Wat buiten onszelf ligt, ligt sowieso buiten onze controle Ineens was er… Lees verder »De illusie van controle, pijnlijk duidelijk geworden

De rollercoaster van Corona

Ineens ligt bijna alles op z’n gat. Platgelegd door een virusinfectie. Werknemers werken thuis, horeca en scholen gaan dicht, er worden serieuze maatregelen getroffen. Pats boem, alles stopt. Hoezo accepteren?! Mijn eerste neiging is vermijden. Kop in het zand, me richten op de plekken waar de aanwezigheid van het virus nog niet voelbaar is (thuis!), doen alsof alles normaal is. Maar met vermijden kom ik er niet. Ik kan het… Lees verder »De rollercoaster van Corona

Van klacht naar kans

Ik las een tijdje geleden het boek ‘van klacht naar kans‘ van Juriaan Galavazi. Ik vond het een mega interessant boek en volgde afgelopen zaterdag de training ‘Breek je brein‘ bij hem. Is je lijf slimmer dan je hoofd? Juriaan is (holistisch) huisarts en coach. Klachten bekijkt hij vanuit meerdere invalshoeken. Zijn uitgangspunt daarbij is dat je lijf misschien wel slimmer is dan je hoofd, en dat je lijf fungeert… Lees verder »Van klacht naar kans

Het probleem is wat ik er van vind

Al een aantal jaren heb ik te maken met vermoeidheidsklachten. Vanaf het begin van mijn studie – inmiddels al een behoorlijke tijd geleden – herinner ik me dat ik hiermee af en toe bij de huisarts kwam. En nog steeds heb ik er dagelijks mee te maken. Maar nu vraag ik me af: is vermoeidheid het probleem of is het probleem wat ik daarvan vind? Situatie en interpretatie Sinds ik… Lees verder »Het probleem is wat ik er van vind

Leidt ongemak tot ontspanning?

Een tijdje geleden heb ik een spijkermat gekocht. Ik had er veel over gelezen en werd getriggerd door de positieve ervaringen. Een spijkermat is misschien niet je eerste idee van ontspanning, maar ik weet inmiddels dat het werkt! En toen vroeg ik me af of dat niet met meer dingen zo is. Ongemak opzoeken Met het liggen op de spijkermat zoek ik ongemak op. Het eerste begin is niet prettig,… Lees verder »Leidt ongemak tot ontspanning?

Loslaten, mét spanning

  • door

Loslaten, misschien wel één van de lastigste dingen als (jonge) ouder. De laatste tijd word ik er dagelijks mee geconfronteerd tijdens de wandeling naar school. Eigen weg kiezen We lopen vaak naar school en hebben sinds kort een nieuwe route met een ‘geheim paadje’ en een bruggetje in het dorp. Uiteindelijk komen we dan op een punt waar we op verschillende manieren om en door een huizenblok heen kunnen. Dat… Lees verder »Loslaten, mét spanning

Wat goed is, is niet altijd makkelijk

  • door

Van veel dingen weet ik wel dat ze goed voor me (zouden) zijn. Groenten eten, sporten, rust nemen, aandacht hebben voor de wereld om me heen, veel water drinken, en ga zo maar door. Toch is alleen weten dat iets goed is, vaak niet voldoende. Wat goed is om te doen, is niet altijd makkelijk om te doen. De lastige weg of de makkelijke weg? Van nature zijn we gewend… Lees verder »Wat goed is, is niet altijd makkelijk

Brullende kinderen

  • door

Volgens mij is het de grootste frustratie van elke ouder, brullende kinderen. Dat je kind midden op straat, in de winkel of in een restaurant helemaal los gaat en een hoop stampij maakt. Ik voel me daar altijd extreem ongemakkelijk bij. Hoe helpt ACT mij bij het omgaan daarmee? Wat zullen ze wel denken? Hoe erg het misschien ook is, één van de eerste gedachten die door mijn hoofd gaat… Lees verder »Brullende kinderen

Door de bomen het bos niet meer zien

  • door

Afgelopen week was ik een paar dagen weg met het gezin. In de bosrijke omgeving van Centerparcs bedacht ik me tijdens één van mijn wandelingen dat de uitspraak ‘door de bomen het bos niet meer zien’ ook zo kloppend en herkenbaar is voor mijn gedachten. De chaos vormt een geheel Door de bomen het bos niet meer zien betekent dat je door teveel te letten op details het geheel niet… Lees verder »Door de bomen het bos niet meer zien

smartphone verslaving

Ontkoppelen

Ik moet helaas toegeven, ik kan niet omgaan met een smartphone. Niet dat ik niet weet hoe ‘ie werkt, maar ik kan mezelf niet begrenzen. Ondanks dat het ding me enorm veel onrust geeft, heb ik toch een (lichte) vorm van smartphone verslaving. Hoog verslavingsgehalte Ik heb lang geen smartphone willen hebben. Onbewust voelde ik denk ik heel goed aan dat ik er niet zo goed mee om zou kunnen… Lees verder »Ontkoppelen